Nasza 10,5-kilometrowa trasa oznaczona jest numerem 3. Rozpoczyna się przy stacji kolei miejskiej Hainsberg-West lub naprzeciwko drogi w parku Heilsberger. Stąd idziemy na południowe strome zbocze doliny Weißeritz i podążamy za znakiem turystycznym "Grüner Strich" za przystankiem autobusowym w kierunku Opitzer Höhe. Po około 1,3 kilometra docieramy do naszego pierwszego punktu zainteresowania, Backofenfelsen. Backofenfelsen, który geologicznie nie należy już do Rudaw, góruje nad dnem doliny Weißeritz w pobliżu Hainsberg o około 50 metrów. Kilka ławek zachęca do odpoczynku. Backofenfelsen to naturalny pomnik geologiczny, którego skały są zdominowane przez Rotliegendes i konglomerat porfiru i granitu. Jaskinie w skale są wynikiem erozji i wietrzenia. Już w 1752 r. jaskinia przy drodze była określana jako "piec do pieczenia".
Stąd kontynuujemy wzdłuż Förster-Claus-Weg do Opitzhöhe, z którego roztacza się piękny panoramiczny widok. Od 1995 roku turbina wiatrowa na Opitzhöhe stanowi wyraźny punkt orientacyjny. Główny szlak turystyczny "Grüner Strich" biegnie dalej w prawo w kierunku Weißig i Pesterwitz. Podążamy nr 3 w lewo polną drogą w kierunku Tharandt. Dalej roztaczają się piękne widoki we wszystkich kierunkach. W pewnym momencie po lewej stronie ścieżki widzimy znak do Johannishöhe. Kontynuujemy jednak wzdłuż Hohe Straße, oznaczonej nr 3, mijając działkę ogrodową i dalej do Opitzer Weg w dolinie. Prawie na samym dole skręcamy w lewo w ulicę An der Schmiede, którą podążamy do kościoła. Następnie kontynuujemy wzdłuż Roßmäßler Straße do rynku. Przy ratuszu znajdują się publiczne toalety. To małe miasteczko, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z 1216 r., ma imponujący punkt widokowy na miasto ze średniowiecznym kompleksem zamkowym. W Tharandt jest kilka miejsc, w których można zatrzymać się na posiłek.
Od ratusza idziemy w lewo wzdłuż strumienia Schloitzbach. Po prawej stronie widzimy parking siatkowy. Naprzeciwko, po lewej stronie drogi, zaczyna się Brüderweg, prowadząca pod górę do lasu. Uwaga! Niektóre części ścieżki są odsłonięte, a ze względu na stromość zbocza jej fragmenty są często zasypane lub odrywają się, więc wymagana jest pewność siebie. Brüderweg nie jest już oficjalnym szlakiem turystycznym. Jest częściowo zabezpieczona żelaznymi linami. Od czasu do czasu trzeba przekroczyć strumień. Niemniej jednak ścieżka wysoko na zboczu jest wysoce zalecana ze względu na piękną przyrodę. Kiedy docieramy do znaków turystycznych, zdajemy sobie sprawę, że byliśmy tu już na początku naszej wędrówki i wracamy do punktu wyjścia.
